نامه های خاله فریبا به کیمیا...

عیادت

امروز که حالتو تلفنی از مامان فرناز پرسیدم گفت که بد حالی و یه کم تب داری. خاله هم عصر شال و کلاه کرد و با یه شیر کم چرب میهن و یه لپ لپپپ اومد عیادت. لپات صورتی و لبات خشک و قرمز شده بود.همش هم میگفتی درد و دست و پات رو نشون میدادی. هنوز نمی تونی کامل احساستو بیان کنی اما این نشون میداد که بدنت به خاطر سرما خوردگی درد میکنه .گل خاله٬ حتی وقتی هم که مریضی به چشم خاله خوشگلی. عزیز دلم٬ امیدوارم که هیچ وقت مریض و تب دار نبینمت.

کجائی خاله که دیوار و روبالشی و ملافه سفید خاله رو با ماژیک نارنجی خط خطی کنی و خاله بخنده و بگه: دختر فرناز مثل خود فرنازه٬ کپی برابر اصل. مامانت هم بچه که بود در و دیوار اتاق از دستش امان نداشت و مامان فریده رو دیوارهای اتاق تا جائی که قد مامانت میرسید کاغذ چسبونده بود که روی اونها نقاشی بکشه.

کیمیا شنبه 21 بهمن‌ماه سال 1385 ساعت 09:45 ب.ظ

0 نظر

گردش دو نفره

حدود یک ساله که دیگه همکار باباجون نیستم و توی بیمارستان کار میکنم و تقریبا ۲ شب در هفته شب کاری دارم. صبح که میام خونه اولین کاری که میکنم اینه که لباس تنت کنم و ببرمت بیرون و قدم زنان ببریم لپ لپ بخریم. البته معولا دست خالی برنمیگردیم و هرچیز دیگه ای هم که ببینی بر میداری و خاله مجبوره همه رو حساب کنه. شایدم یه روزی تو هم مثل خاله قیمت همه انواع پفک و چیپس و...رو حفظ باشی و...!

همین گردش دو نفره و لمس ۵ انگشت ظریف و لطیفت٬ برام قشنگ ترین حس دنیاست و از اون لذت بخش تر شنیدن صدای آروم قدمهات و شنیدن صدای ناز و کودکانه ات: لااا له!( چند وقتیه که دیگه بهم نمیگی لالی٬ و میگی لاله) لپپپ بخر! باشه؟ به به بخر! باشه؟

و خاله تسلیم خواسته های کودکانه کیمیا: باشه

ـ خاله الهام٬ بچگی ما با پفک نمکی مینو و کیک لی لی پوت و کارملاو تخم مرغ شانسی و... گذشت و الان کودکی کیمیا با لپ لپ و انتظاری کودکانه و چشم دوختن به دستی که لپ لپ رو باز کنه و شوق خرید پاستیل و ...میگذره.